Prolog

Tak często mam ochotę wyłączyć się z tego świata. Odejść, nie pozostawiając po sobie żalu. Z daleka od tych kłamstw, chamstwa, zdrad i fałszu, od tych jebanych uczuć, które tak bezlitośnie ranią ludzi. W takich chwilach zatracam się w muzyce, bo tylko ona rozumie ból, jednak to nie sprawia że zapominam. Zaczynam ignorować myśli, ignorować to co się dzieje. Ignorować otoczenie. Odizolowana od otoczenia. Jestem skomplikowana, problematyczna i mam zbyt dużo do powiedzenia, a wciąż milczę. Umiesz kłamać? To dobrze, bo właśnie musisz okłamać samą siebie, że wszystko się ułoży. Bo właśnie musisz zacząć udawać kogoś innego, by wszystkiego tak nie przeżywać. Bo dla mnie udawanie jest lepsze niż ciągłe wysłuchiwanie co innym nie pasuje. A najgorsze w tym wszystkim że ta monotonia mnie męczy, ale zbyt się przyzwyczaiłam by teraz być tym kim jestem. Bo tak właściwie sama już nie wiem kim jestem.To takie smutne, patrzeć jak ludzie zmieniają się pod czyimś wpływem. Gdy tracą to ciepło, którym kiedyś tak emitowali. Jednak taka jest rzeczywistość. Ludzie mogą napisać moja biografię, ale duszy nigdy nie poznają.Bezgraniczne zaufanie? Nie ma takiego czegoś. Nie można wiedzieć o sobie wszystkiego. Życie sprawia cierpienie, którego nie jedni z nas nie ukazują

***

Może już wcześniej czytaliście pare moich ''cytatów'' z mojego poprzedniego bloga których uzyłam w tym o to prologu. Tak wiem jestem leniwa, no ale wkońcu każdy ma na to prawo. Postanowiłam że napisze tą historie na nowo, troche pozmieniam co nieco, i moim zdaniem jest teraz troche lepiej. :D Kiedy pierwszy rozdział? Niewiem, mam już go napisanego, ale chce mieć pare rozdziałów na ''zapas'' (wiecie o co chodzi), więc prawdopodobnie go dodam gdy skończe pisać 2 rozdział lub 3. A kiedy to zrobie to nie wiem, mam teraz troche sprawdzianów, musze też troche zająć się rodzeństwem, jak pewnie niektórzy wiedzą moi rodzice biorą rozwód więc musze też troche powspierać moich braci. Mam też życie prywatne, przyjaciół, znajomych i może już niedługo chłopaka. :D Troche ostatnio zwaliło mi się na głowe, dlatego postanowiłam przystopować. Zawiesiłam wszystkie moje blogi (oprócz tego) i mój serial na youtube, dlatego będe miała więcej czasu na tego bloga. Postaram się dodać w przyszłym tygodniu 1 rozdział, ale nie wiem czy wyrobie. Mam nadzieje że niezłościcie się na mnie za to. :D Jeśli chcecie ze mną pogadać to tu prosze jest mój gg:

40120933

Piszcie nawet kiedy jestem niedostępna, zazwyczaj siedze na niewidoku. A i mam jeszcze prośbe, jeśli to czytacie, to prosze zagłosujcie w sondzie na blogu. Prosze.

Kocham was! xxx

Bohaterowie

Selena Gomez (18 lat)

Nawet gdybym chciała coś opowiedzieć o swoim życiu, nie dam rady. Brakuje mi na nie po prostu słów. Zadziwiające jest w tym wszystkim to jak bardzo możemy czuć się samotnie , będąc pośród tłumu. Czasami w życiu człowieka pojawia się coś co dodaje sił, lub coś co je nam po prostu zupełnie odbiera. Najważniejsze to od razu się nie poddawać . Wychodzisz do ludzi, śmiejesz się, na chwile zapominasz o wszystkim. Potem wracasz do domu i wszystko wraca, cała szara rzeczywistość – tak , znam to.

 

Miley Cyrus (18 lat)

Popełniłam wiele błędów, wiem. Ale dzięki nim nauczyłam się, że życie nie jest takie proste i trzeba nauczyć się walczyć z każdą przeciwnością losu. Być silnym, nie poddawać się. Tylko wstać i walczyć o to by było nam jak najlepiej. Walczyć o swoje szczęście. I nawet jeśli musimy walczyć sami, bo wszyscy się odwrócili warto pokazać na co nas stać. Udowodnić że jesteśmy cos warci i dobrnąć do swego celu.

 

 

Zayn Malik (19 lat)

To nie o manifestację chodzi, tylko o ciebie, o twoją blokadę, o twoje diabelskie drzazgi, które każą ci pamiętać o tym, co było złe i nie pozwalają otworzyć się na dobre. Tak cholernie mocno... nie zapomnij. Walcz. Idź do przodu. Nikt nie może cofnąć się w czasie, do tamtych chwil by je naprawić. Nikt nie może napisać nowego początku starej historii, lecz każdy może wstać, i zacząć pisać nowe zakończenie.

 

 

Harry Styles (18 lat)

Mówią że większość ludzi potrzebuje złudzeń, ponieważ życiowy realizm jest ciężarem nie do udźwigania. Potrzebujemy ich tak samo jak powietrza, bo zawsze jest trochę prawdy w każdym "żartowałem", trochę wiedzy w każdym "nie wiem", trochę emocji w każdym "nic mnie to nie obchodzi"... i trochę bólu w każdym " u mnie w porządku". Bywają momenty gdy nie mówimy nikomu jak naprawdę się czujemy. Nie dlatego, że nie wiemy. Nie dlatego, że boimy się ich reakcji. Nie dlatego, że im nie ufamy, ale dlatego, że nie znajdziemy odpowiednich słów, żeby mogli chodź w małym stopniu nas zrozumieć.

 

Liam Payne (19 lat)

  Nigdy nie znamy kogoś tak jak byśmy chcieli, ponieważ każdy coś ukrywa. Każdy jest w środku kimś innym. I pamiętaj nigdy nie ufaj nikomu bardziej niż sobie. Miej dystans do świata , do otoczenia. bo jednego dnia będziemy mieć wszystko a drugiego nic.

 

 

Niall Horan (19 lat)

Wiele tracimy w skutek tego, że zbyt wcześnie uznajemy to za stracone. Ludzie potrzebują drugiej szansy, bo czas nie był gotowy na pierwszą. Jednak czy zawsze ? Idziemy przez życie, bez opcji przeżyj ponownie, potykając się możemy wstać, lecz nie cofniemy nabytych ran.

 

 

 Louis Tomlinson (21 lat)

Nie umiem znaleźć tej granicy. Granicy gdzie kończy się fikcja a zaczyna rzeczywistość. Życie jest grą, a śmierć zmianą planszy. Błądzimy w korytarzu własnych myśli. Szukamy wyjścia które już dawno zostało obrośnięte przez krzaki. Nie możemy się poddać, bo i tak nic z tego nie zyskamy. Obojętnie co by się nie stało, losu nie pokonamy, jednak zawsze możemy dążyć . Możemy iść w stronę celu. Możemy pragnąć spełnienia marzeń. Możemy śnić, robić co chcemy. Jednak czy umiemy ?